RADICAIS LIBRES
¿Que son los radicais libres?
A inmensa malloria das moléclas poseen un número par de elctróns, o que lles confire a estabilidade necesaria para a sua existencia. Isto non ocorre cos radicais libres, xa que as súas moléculas poseen un número impar de electrons o que fai que sexan moi inestables. A súa vida media pode ser incluso inferior a unha milésima de segundo. Os radicais libres formanse de diveras maneras:
a) Cando unha molécula de número par de elctrons perde ou gaña un deles.
b) Cando unha molécula formada por dous fragmentos unidos sufre unha ruptura.(homolise).
Los radicales libres maís activos son: “grupo hidroxilo” (-OH), “anión superóxid (-O2) e peróxido de hidrógeno ou auga osixenada (H2O2).
No organismo é normal que aparezan radicais libres, xa que poden actuar como intermediarios nos procesos de biosintese, pero o propio organismo os regula e destrue o seu exceso. O problema aparece cando dicho organismo non é capaz de controar a súa produción.
Como son tan reactivos, tenden no noso corpo a combinarse con moléculas de hidratos de carbono lipidos, proteinas...O que fai q estas tamén se oxiden se volvan inestables e que oxiden a outras, serrando unha reación en cadena, que pode danar os órganos.
Os radicais libres dañan sobre todo as mitocondrias, que é o motor enerxetico das células.
REACCIÓNS QUIMICAS DOS RADICAIS LIBRES
A produción de radicais libres pode darse por situación fisiolóxicas ou patológicas.
Entre as primeiras están:
a) Respiración celular
b) Envellecemento
c) Respuestas inflamatorias
d) Respuestas inmunoloxicas
e) Radiación solar
As segundas son:
a) Alcoholismo
b) Tabaquismo
c) Radiacións
d) Defitiz de vitaminas
e) Polución e tóxicos quimicos
f) Metais pesados
g) Uso de certos medicamentos
As emfermidades maís comúns asociadas a aparición de radicais libres son:
a) Danos xeneticos e cáncer
b) Enfermedades coronarias
c) Artrite
d) Envellecemento prematuro
e) Danos oftalmicos
f) Diabete
g) Desarreglos inmunoloxicos e enfermedades autoinmunes.
h) Danos cerebrais
i) Danos na pel
TEORÍA DOS RADICAIS LIBRES NO ENVELLECEMENTO
Denham Harman en 1956 propuso unha teoría moi popular que pertence o grupo das teorías estocasticas (( envellecimento como consecuencia de alteracións que ocurren de forma aleatoria, non predeterminadas, e acumulanse ao largo do tempo)) na que decía que o envellecimento era o resultado da protección inadecuada contra o dano producido nos texidos por os radicais libres.
O oxigeno ambiental da nosa atmósfera promueve o metabolismo celular producindo enerxía a través da cadena respiratoria. Como a utilización e manexo de O2 non é perfecta, producense radicais libres, que producen dano o seu redor a través de reaccións oxidativas. Nesta teoría se pensa que este dano produce alteracións nos cromosomas e en certas macromoléculas como coláxeno, elastina, mucopolisacáridos...
A lipofucsina ((pigmento do envellecimento)) corresponde a acumulación de organelos oxidados.
Un estudo sometido en ratas a restricción calórica mostraron un aumento da súa longevidad, o que se cree que é debido o feito de unha menor produción de radicais libres. Pero noutros casos demostrouse que animais sometidos a dietas ricas en antioxidantes non lograse aunmentar o seu tempo de vida.
Non esta moi claro o papel dos radicais libres directamente no proceso de envellecimento, pero o que si se sabe q o daño pola liberación dos radicais en certas patóloxias que estan relacionadas con este proceso; como as enfermedades cardiovasculares, cataratas, alzheimer, cancér...Se logramos diminuir a propagación de radicais libres e neutralizamos o seu dano, diminuiríamos estas enfermedades ((prevenir unha morte precoz a causa destas)) pero ... con isto lograríamos aumentar os anos de vida??
RADICAIS LIBRES NA MEDICIÑA
O descubrimento de radicais libres inertes fixo posible a aplicación de estos na mediciña, xa que son substancias manexables con propiedades insólitas.
A súa aplicación practica comprende moitos posibilidades:
a) Utilización de radicais buenos para destruir radicais dañinos.
b) Estudo e valoración de antioxidantes e de resto de radicais no organismo.
c) Utilización en resonancia magnetica nuclear con fin de reducir o tempo de exposición.
ANTIÓXIDANTES
Entre os antioxidantes maís utilizados están:
a)Antioxidantes fisiológicos e enzimaticos:
As enzimas (catalasa, glutation peróxidasa e glutation reductasa) e as substancias como albumina e o ácido úrico presentes no organismo human fan posible a degradación dos radicais libres.
b)Nutrientes antioxidantes:
Son inxeridos cos alimentos ou coa complementación nutricional, os maís importantes son:
1) Vitamina “C” - Presente en froitas e verduras (( sobretodo nos cítricos ))
2) Vitamina “E” - Presente nos acites e graxas vexetais.
3) Vitamina “A”- Presente en alimentos de orixe vexetal e na complementación nutricional.
4) Selenio - Elimina metales pesados.
5) Zinc
6) Aminoácidos azufrados- Cisteina, Cistina, Taurina...
c)Outros nutrientes antioxidantes:
Entre eles encóntranse os flavonoides e antocianos e o famos coenzima Q10. Os primeiros están recomentados como complemento nutricional para as mulleres menopausicas e o segundo forma parte da composición de moitas cremas de beleza.
2 comentarios
eloy -
eloy -